در این روش از سیم و براکت استفاده نمی شود و بجای آن از یکسری قالب های دندانی استفاده می شود، این قالب ها توسط کامپیوتر با توجه به حرکت دندانی لازم ساخته می شوند. مزیت اصلی این روش نامریی بودن آن می باشد معایب عمده آن وابستگی روش به همکاری بیمار - قیمت بالا - امکان گم کردن دستگاه - ناتوانی در انجام بسیاری از حرکات ارتودنسی می باشد
اگر شما چنین دندان نهفته در فک داشته باشید نباید چندان نگران شوید چون متخصصین دندانپزشکی می توانند به شما کمک کنند تا این دندان را به قوس دندانی تان باز گردانید. برای این کار شما به همکاری متخصص جراحی فک و دهان و صورت و متخصص ارتودنسی نیاز دارید. در مرحله نخست یک رادیوگرافی بزرگ از هر دو فک شما تهیه می شود تا موقعیت دقیق دندان نهفته نیش در آن تعیین شود. این دندان ها معمولا در کام و یا در زیر لپ شما نهفته هستند در این مرحله جراح فک و صورت سر این دندان را در دهان شما باز می کند و در مرحله بعد به این دندان سیم ها و براکت های ارتودنسی بسته می شوند تا با استفاده از نیروهای ارتودنسی دندان بیرون کشیده شده و در قوس دندان های شما قرار بگیرد.این درمان چند ماه طول خواهد کشید ولی در نهایت شما مهم ترین دندان فکتان را که قوی ترین دندان در میان دندان هاست و وجود آن برای گاز زدن غذا ها و نیز زیبایی صورت و لبخند ضروری است، در فک تان خواهید داشت.
رابطه بهبود مشکل دندان قروچه با درمان ارتودنسی ثابت نشده است ولی به نظر میرسد تاحدی در درمان دندان قروچه میتواند موثر باشد.
در مواردی که مشکل فکی شدید باشد و یا بیمار تمایل به تغییر در ظاهر
صورت خود را داشته باشد ،نیاز به انجام جراحی فک می باشد که توسط جراح فک و
صورت انجام می شود. روند درمان بدین صورت است که ابتدا باید درمان ارتودنسی
برای بیمار انجام شود تا دندانها مرتب شده و مهمتر از آن رابطه مناسبی بین
دندانهای بالا و پایین ایجاد شود تا در اتاق عمل که فکها ( یک فک و یا دو
فک بسته به نوع مشکل) توسط جراح جابجا می شود ،با توجه به رابطه دندانها به
صورت مناسبی در جای مناسب خود قرار گرفته و تثبیت شوند. پس از حدود 4- 6
هفته بعد جراحی درمان ارتودنسی بیمار ادامه پیدا می کند تا رابطه نهایی دندانهای بالا و پایین به صورت کاملا ایده ال به دست آید.
در واقع درمان ارتودنسی
بیمار دو مرحله است : مرحله اول پیش از جراحی که بسته به مشکل بیمار بین 6
تا 12 ماه طول می کشد و مرحله دوم پس از جراحی که حدود 6 تا 9 ماه طول می
کشد.
کاربرد نخ دندان مخصوص برای آن هایی که سیم و براکت درمان ارتودنسی دارند، ضروری است.
این نخ دندان به دلیل داشتن سه قسمت عمده، یعنی قسمت تنیده شده و سخت‌تر، قسمت کاموایی و قسمتی که شبیه دیگر نخ دندانها است، قادر است به خوبی دندانهای شما را از تماس با مواد غذایی و عوامل پوسیدگی دندان محافظت کند.
مسواک هایی در بازار وجود دارند که موهای بخش مرکزی سر آنها، کوتاه تر از موهایی هستند که در محیط قرار دارند. بنابراین شما می توانید سر این مسواک ها را روی براکت‌ها منطبق کنید و اطراف براکت ها را به راحتی تمیز کنید.
اگر هم در اثر خارج کردن دندانهای تان در ارتودنسی ، میان آن ها فاصله افتاده است، می توانید از مسواک های بین دندانی "Inter dental Brush" برای تمیز کردن فاصله میان دندانهای تان استفاده کنید
فاکتور های بیولوژیک و مکانیکال زیادی میزان حرکت دندان در ارتودنسی را تعیین می نمایند چنین محیط فیزیولوژیک دینامیکی پیچیده ای نیز میزان برگشتی که متعاقب تکمیل درمان ارتودنسیرخ خواهد داد را مشخص می سازد برگشت را می توان به صورت تمایل طبیعی دندان یا دندان ها برای باز گشتن به موقعیت أولیه قبل از درمانشان در قوس دندانی تعریف کرد متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) می داند که عموما میزان حرکت ارتودنسی فعال دندانی به میزان زیادی با امکان برگشت ارتباط دارد ( به عبارت دیگر مشکلات بیشتر منجر به تمایل بیشتر به برگشت نتایج درمان ارتودنسی می شود )
فاکتور های درگیر در برگشت کلینیکی ارتودنسی عبارتند از مدت زمان اعمال نیرو یا فاصله ای که دندان حرکت می نماید همچنین نقش ألیاف لثه ای و دوره زمانی تغییرات استخوان متعاقب حرکتارتودنسی دندان نیز در مقدار نهایی برگشتی که روی می دهد حائز اهمیت می باشد میزان برگشت حرکت ارتودنسی در طی یک دوره حیاتی از زمان بلافاصله پس از درمان ارتودنسیهنگامى که دندان ها و ریشه های دندانی به موقعیت نهایی مطلوبشان حرکت داده شده اند زیاد می باشد ( در مدت کوتاه پس از حرکت ارتودنسی امکان برگشت بیشتر است )
در طی فرآیند حرکت دندان همان گونه که توسط متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) بیان می شود در نواحی تحت فشار تحلیل استخوان و در نواحی تحت کشش تشکیل استخوان روی می دهد نوع استخوانی که در نواحی تحت کشش تشکیل می شود یک ماده استخوانی نسبتا نرم وغیر تکامل یافته می باشد این استخوان متعاقبا به یک ساختار استخوانی بالغ و محکم تغییر می یابد تا فراهم آورنده یک پشتوانه استخوانی مستحکم تر باشد این روند در ارتودنسی یک فرآیند آهسته ای است که می تواند تا شش ماه به طول انجامد لذا واضح است که در تمام بیماران ارتودنسیمکانیسم نگهدارنده بلافاصله متعاقب برداشتن دستگاه ارتودنسی یک بخش مهم و اساسی طرح درمان می باشد
برگشت ارتودنسی هنگامی رخ می دهد که به دندان ها این اجازه داده شود که به خارج از موقعیتی که از خلال ارتودنسی حاصل آمده است مهاجرت نمایند مطالعات بیولوژیک متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) شواهدی را فراهم آورده اند که مشخص ساخته است هنگامی که به دندان ها نیروی ممتد و مداوم اعمال می شود در مقایسه با مواردی که از نیروهای متناوب استفاده می گردد تمایل به برگشت بیشتری در دندان ها وجود دارد این امر بدان دلیل است که نیروهای مداوم ارتودنسی دندان ها را از موقعیت اولیه شان بیشتر حرکت می دهد نتیجه این مساله افزایش پتانسیل دندان ها برای بازگشت به موقعیت اولیه شان می باشد
این پدیده انرژی ذخیره شده برگشت را می توان مخصوصا در مواردی که در آنها دندان ها نیازمند تصحیح چرخشی با ارتودنسی می باشند مشاهده کرد هنگامی که دندان ها دچار چرخش می شوند الیاف لثه کشیده می شود هر چقدر میزان چرخش بیشتر شود این الیاف بیشتر کشیده می شوند به هر حال روند تطابق الیاف با این کشیدگی آهسته بوده و نیازمند سپری شدن زمان قابل ملاحظه ای می باشد که از طریق جراحی بریدن الیاف لثه ای تسهیل می شود متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) در نظر دارد که این امر منجر به رها شدن ایاف لثه ای آزاد و فراهم شدن امکان اتصال مجدد این الیاف در یک حالتی که کمتر تحت کشیدگی باشد می گردد ارزیابی طولانی مدت ارتودنسی 4 تا 6 و 12 تا 14 ساله پس از درمان فعال بر این امر تاکید دارد عمل جراحی بریدن الیاف لثه ای در بهبود عدم برگشت نتایج درمان ارتودنسی موثر می باشد در این مطالعه معلوم شد که در مدت یک تا شش ماه متعاقب جراحی بریدن الیاف لثه ای آسیبی به بافتهای اطراف دندانی مشاهده نشد
پس بافت لثه ای به عنوان عامل دخیل در برگشت ارتودنسی در نظر گرفته می شود
فاکتور هایی که در بالا به آنها اشاره شد به عنوان فاکتورهای داخلی برگشت نتایج ارتودنسی در نظر گرفته می شود ولی متخصص ارتودنسی می داند این فاکتور ها بایستی از فاکتور های خارجی مانند رشد مداوم استخوان های صورت و نیروهای حاصل از عضلات و رابطه دندان های بالا و پایین تمیز داده شود
با وجود مطالعات زیادی که در طول سال ها برای تشخیص تمام متغیرها دخیل در برگشت ارتودنسی انجام شده است تا به امروز میزان به هم ریختگی دندان های قدامی پس از ارتودنسی هنوز غیرقابل پیش بینی و متغیر است و به نظر نمی رسد هیچ متغیر قبل از درمانی چه از لحاظ یافته های کلینیکی کست ها یا رادیوگرافی قبل و بعد از درمان به عنوان پیش گوکننده های مفید مطرح باشد
متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) می تواند پوشش زیاد دندان های قدامی فک پایین توسط دندان های قدامی بالا را با ترکیبی از فشردن دندان های قدامی به داخل استخوان و یا با اعمال نیروی ارتودنسی جهت کمی خارج کردن دندان های خلفی از استخوان درمان نماید عقای و نظرات درمانی ارتودنسی برای درمان بیماران دارای پوشش زیاد دندان های قدامی فک پایین توسط دندان های قدامی بالا در طی ده سال گذشته به طور قابل ملاحظه ای تغییر کرده است که این امر به دلیل تاکید روزافزونی است که بر اهمیت زیبایی نمایان شدگی عمودی دندان های قدامی فک بالا در طی صحبت کردن معمولی و در وضعیت معمولی لب ها اعمال می شود در حالی که در گذشته فشردن دنادن های قدام بالا به داخل استخوان به عنوان سنگ بنای تصحیح پوشش زیاد دندان های قدامی فک پایین توسط دندان های قدامی بالا در نظر گرفته می شد که سبب نهفته شدن دندان های قدامی بالا در پشت لب بالا در حین صحبت می شود چنین خطایی مشخص نمی شود مگر اینکه متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) میزان نمایان شدگی دندان ها را در حین صحبت و موقع لبخند از نمای روبرو مرد بررسی ارتودنسی قرار دهد با افزایش سن بیمار و متعاقب آن افتادگی لب بالا و نمایان شدگی نازیبای دندانی در جوانی به طور قابل پیش بینی با گذشت سن بدتر می شود موقعیت مرجع عمودی ایده آل برای در نظر گرفتن جایگاه لبه دندان های قدامی بالا به منظور طرح ریزی درمان ارتودنسی در حالتی که لب ها در وضعیت معمول و استراحت می باشد مشخص می شود راهنمای کلینیکی این مساله برای متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) آن است که دندان های قدامی بالا را باید به نحوی در جهت عمودی حرکت داد که رابطه آنها با موقعیت در حال استراحت و معمولی لب نسبت به سن بیمار بهبود یابد در یک فرد بالغ جوانی که بین 20 تا 30 سال سن دارد حداقل باید 3 میلیمتر از دندان های قدامی بالا نمایان باشد برای فرد بالغ 30 تا 40 ساله حداقل 1/5 میلیمتر نمایان شدگی دندان های قدامی بالا و در یک فرد 40 تا 50 1 میلیمتر بایستی در حالت استراحت و معمولی لب ها دیده شود در بیماران بالای 50 تا 60 سال به طور طبیعی به هیچ وجه نباید دندان های قدامی بالا در وضعیت استراحت لب ها نمایان شود از نظر متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) موقعیت ایده آل برای بالغین هنگامی حاصل می شود که در موقعی که بیمار با جدیت مشغول صحبت کردن است دندان های طرفی فک بالا دیده شود موقعیت لب - دندان در وضعیت معمول باید به طور دایم در طول درمان ارتودنسی تحت نظر قرار گیرد از آنجا که هیچ متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) خواستار مسن تر به نظر رسیدن بیمار خود نسبت به سن واقعی اش نمی باشد لذا بررسی دقیق میزان نمایان شدگی دندانی حین صحبت کردن قبل از تصمیم گیری در مورد نیاز به فشردن دندان های قدامی به داخل استخوان در طی درمان های ارتودنسی از اهمیت خاصی برخوردار است در مواردی ترکیبی از ارتودنسی و افزایش طول تاج دندان با تکنیک های پروتزی و با لامینیت پرسلنی روش انتخابی برای درمان باشد از نظر زیبایی شناسی متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) در طیف وسیعی از بیماران با پوشش زیاد دندان های قدامی فک پایین توسط دندان های قدامی بالابهترین استراتژی درمان فشردن دندان های قدامی پایین به داخل استخوان و نه دندان های قدامی بالا می باشد ان مساله مخصوصا در مواردی که curve of spee ( قوس قدامی خلفی دندان ها ) به طور مشخص وجود دارد و هنگامی که شش دندان قدامی پایین در ابتدای درمان بالاتر از پلان اکلوزال فانکشنال قرار دارند موضوعیت می یابد اشتباه و خطای رایج در درمان ارتودنسی در بعد عمودی ایجاد یک خط لبخند مستقیم به جای قوس لبه دندان های قدامی بالا در هنگام لبخند می باشد احتمالا در ارتودنسی به صاف شدگی نا مطلوب قوس خنده کم بها داده می شود Ackerman متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) گزارش نموده اند که در 32% بیماران آنها در طی درمان درمان ارتودنسی دچار صاف شدگی لبه دندان ها هنگام لبخند شده اند یکی از دلایلی که چنین تغییراتی ممکن است از دید متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) مخفی ماند آن است که این حالت فقط موقعی قابل مشاهده است که بیمار از نمای روبرو مورد معاینه قرار گیرد نیل به توازی مطلوب بین دندان های قدامی بالا و لب پاین در حالت لبخند ممکن است به نظر دشوار برسد به هر حال از لحاظ کلینیک ارتودنسی این حالت را به راحتی می تواند در صورتی که دو دندان قدامی بالا از دو دندان کناریشان 0.5 - 1.5 میلیمتر طویل تر توسط متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) قرار گرفته شود ایجاد نمود
در موارد نادری دندان ممکن است بدون توجه به میزان نیروی خارجی اعمال روی آن به هیچ عنوان حرکت نکند یک متخصص ارتودنسی ( دکتر ارتودنسی ) می داند یک علت محتمل برای این حالت پدیده ای است که دندان فک جوش نامیده می شود که در نقطه تماس اتصال مستقیم ریشه دندان با استخوان وجود دارد
معمولا علت اولیه دندان فک جوش ضربه موضعی با منشا خارجی می باشد عواقب این وصعیت تحلیل پیشرونده ریشه همراه با جایگزینی ریشه توسط استخوان ( تحلیل جایگزینی ) و توقف رشد استخوان اطراف دندان در بیماران در حال رشد می باشد افرادی که دارای غیبت مادرزادی دندان های دایمی جایگزین می باشند معولا دچار دندان شیری فک جوش می شوند
در موارد نادری فک جوش بودن بسیار جزیی که فقط منطقه محدودی از دندان به استخوان متصل شده است اتفاق می افتد در صورتی که بتوان با کاربرد نیزوی ارتودنسی کافی بر این نواحی موضعی اتصال استخوان-دندان غلبه کرد و الگوی نرمال حرکت ارتودنسی دندانی را پشت سر گذاشته می شود
